บุกป่าชายเลนหาเพรียงทะเลสร้างรายได้เสริมขายกิโลกรัมละ 1,200 บาท

นายสำเนา แก้วเกตุ อายุ 50 ปี พาเราเดินทางไปยัง ธนาคารปูม้า บ้านคลองตะเคียน หมู่ 8 ตำบลวันยาว อำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี
ซึ่งเป็นสถานที่อนุรักษ์และปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำของชาวบ้านในพื้นที่ ซึ่งบริเวณบริเวณดังกล่าวมีลักษณะเป็นป่าชายเลน มีต้นโกงกาง ขึ้นอยู่เต็มพื้นที่ และบริเวณนี้ยังเป็นแหล่งอาศัยของเพรียงทะเล เป็นแหล่งขุมทรัพย์ของชาวบ้าน ซึ่งเจ้าเพรียงทะเลนี้ มีราคาถึงกิโลกรัมละ 1,200 บาท
พี่สำเนา ได้พาเราเดินลัดเลาะไปตามป่าโกงกาง จนกระทั่งพบซากของต้นโกงกางที่ตายแล้ว ลักษณะเป็นตอไม้เก่า ลักษณะมีรูคล้ายกับสว่านเจาะ ถ้าคนไม่รู้ก็คิดว่าอาจมีคนนำสว่านมาเจาะรูไว้ แต่ที่จริงแล้วเป็นร่องรอยการขุดเจาะของเพียงทะเล วิธีการสังเกตว่ามีตัวหรือไม่ พี่สำเนาจะใช้วิธีการนำเศษกิ่งไม้ แหย่เข้าไปในรู ถ้ารู้สึกเหมือนมีตัวอะไรหนีบและดึงไว้ แสดงว่ามีตัวเพรียงทะเลอยู่แน่นอน
เมื่อแน่ใจแล้ว ก็ใช้ขวานคู่กาย ทำการฟันผ่าซากไม้นั้นออกมา แต่ต้องพาด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากขวานอาจจะไปโดนตัวเพรียง ขาดเสียหายได้ และก็ต้องระวังไม่ให้ขวานมาโดนขาตนเองด้วย
หลังจากฟันไปไม่กี่ที ก็พบกับเจ้าตัวเพรียงทะเล ตัวใหญ่และยาวมาก อาศัยกันอยู่หลายตัว จึงต้องผ่าด้วยความระมัดระวัง และค่อยค่อยดึงออกมาทีละตัว หลังจากผ่าเสร็จแล้วขรไม้เพียงก้อนเดียว ได้เพรียงทะเลเป็น 10 ตัว หลังจากนำไปชั่งน้ำหนักแล้ว ได้มาทั้งหมดหนึ่งกิโลกว่าเลยทีเดียวทีเดียว

เมื่อได้เพรียงทะเลมาแล้ว ต้องนำไปล้างน้ำ ใช้ขาของเพรียง กรีดลำตัว เพื่อนำเศษไม้ และของเสียในลำตัวออกเสียก่อน เมื่อล้างเสร็จก็พร้อมรับประทาน แบบสดๆได้เลย
หรือจะนำไปบรรจุใส่ถุง ขายกิโลละ 1,200 บาท โดยมีลูกค้าสั่งออเดอร์ทุกวัน แต่ไม่พอจำหน่าย

สำหรับการรับประทาน นิยมรับประทานแบบสดๆ โดยการจิ้มกับน้ำพริกเกลือ (น้ำจิ้มซีฟู้ด) แล้วกินกันแบบทั้งตัว เรียกว่าตัวยาวแค่ไหนก็กินได้เท่านั้นเลย แต่ถ้าบางคนรับไม่ได้ก็หันเป็นชิ้นชิ้นเล็กๆ แล้วค่อยรับประทาน รสชาติคล้ายกับหอยนางรม แต่มีความหนึบกว่า ไม่มี กลิ่นคาว สำหรับเพรียงทะเลนี้ ชาวบ้านไม่นิยมนำไปทำให้สุก เพราะเชื่อว่ามีสรรพคุณบำรุงร่างกาย โดยเฉพาะคุณสุภาพบุรุษสามารถทำให้แข็งแรงทั้งคืน(เป็นความเชื่อของชาวบ้าน)

กล่าวว่า การหาเพรียงทะเลนั้น มีความยากลำบาก เพราะต้องเดินบุกป่า เดินข้ามน้ำข้ามคลอง และการหานั้นหาได้เฉพาะไม้ที่หักลงมาตายแล้วเท่านั้น เนื่องจากต้นโกงกางเป็นไม้อนุรักษ์ไปผ่าหรือตัดไม่ได้ผิดกฎหมาย
ส่วนเพรียงมี2ชนิด มีแบบที่รับประทานไปแล้วจะระคายคอ เรียกว่า ”เพรียงกะแอม“ มีลักษณะลำตัวที่เล็กกว่า จะอาศัยอยู่ในตอไม้ที่จมน้ำอยู่ติดดิน ส่วนเพรียงที่รับประทานได้ จะมีลำตัวใหญ่ ดึงแล้วตัวไม่เปื่อย ไม่ขาดง่าย มีราคากิโลกรัมละ 1,200 บาท เคยหาได้สูงสุดวันละ 4 กิโลกรัม ส่วนวันที่ได้น้อยสุดประมาณ 4 ขีด สามารถหาได้ทั้งปีแต่ถ้าช่วงฝนตกหนักก็จะไม่นิยมเนื่องจากเพียงจะออกไข่ทำให้รับประทานไม่อร่อย

 

สมเศียรโชติสนิท ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดจันทบุรี